Jak złowić szczupaka na spinning? Poradnik dla początkujących. Cześć 1

Szczupak to ryba, która rozpala emocje rzeszy wędkarzy na całym niemal świecie. Szybki, zwinny, agresywny, do tego pięknie ubarwiony i zajadle walczący podczas holu. Prawdziwa podwodna bestia, której złowienie jest marzeniem niejednego wędkarza. Gdy przypominam sobie swoje spinningowe początki widzę dziś ile rzeczy robiłem źle i co przeszkadzało mi w tym by regularnie łowić wymiarowe szczupaki. Dlatego też przygotowałem mały poradnik dla początkujących, którego celem jest odpowiedź na pytanie – jak łowić szczupaki na spinning z brzegu? Dlaczego z brzegu? Otóż uważam, że początkujący wędkarz powinien zacząć od podstaw a nie ma chyba nic bardziej esencjonalnego jak spinningowanie z brzegu.

Sprzęt. By skutecznie łowić szczupaki będzie nam potrzebny niezawodny zestaw spinningowy gdyż mierzyć się będziemy z przeciwnikiem silnym i agresywnym, który z byle jak zmontowanym ekwipunkiem rozprawi się bardzo szybko. Do łowienia szczupaków z brzegu jeziora najlepszym rozwiązaniem będzie wędzisko o długości 2,4-3m, krótszych nie polecam gdyż bardzo często będziemy musieli poprowadzić przynętę za pasem trzcin czy przybrzeżnych zielsk. Ciężar wyrzutowy kija, który najlepiej sprawdzi się dla początkującego łowcy szczupaków zamyka się z przedziale 5-30gr, (czyli szukamy wędek opisanych 5-25gr; 7-28gr; 10-30gr itp., cięższe kije na początku to niezbyt rozsądne rozwiązanie). Akcja wędki powinna być opisana, jako M/F lub F (medium-fast, fast), ważne jest by kij pod obciążeniem uginał się dość głęboko i dobrze amortyzował zrywy ryby. Kołowrotek wielkości 3000-3500 dobrze wyważy zestaw, najlepiej, jeśli będzie miał metalowy korpus. Młynek powinien być solidny, dobrze nawijać linkę oraz mieć niezawodny hamulec. Dopełnieniem zestawu powinna być dobrej, jakości żyłka 0,25mm lub plecionka opisana 0,13-0,15mm, zestaw przyponów (wolfram, plecionka stalowa, surflon 8kg – min. 35cm), szczypce, rozwieracz oraz podbierak z miękką siatką. Zestaw średniej mocy mamy gotowy możemy ruszać na poszukiwania „kaczodziobych”.

Sprzęt nie musi by drogi ... ważne by był sprawdzony.

Zestaw musi mieć zapas mocy.

Przynęty. Zestaw przynęt dla początkującego „szczupakowca” powinien spełniać dwie zasadnicze cechy po pierwsze muszą to być wabiki skuteczne, po drugie takie, które będziemy dobrze „czuć”. Na początek nie powinniście kupować bardzo wielu przynęt o wiele lepsze wyniki będziecie mieć, gdy postawicie na 10 sprawdzonych modeli i nauczycie posługiwać się nimi skutecznie. Na przynętowe rozpasanie przyjdzie jeszcze czas. W pudełku musicie mieć miejsce na kopyta Relax 7,5-10cm; klasyczne rippery Mann’s 10cm; Savage Gear Cannibal 6,8 – 10cm; Dragon Lunatic 7,5- 10cm; błystki obrotowe Mepp’s w rozmiarze 3-4 (aglia, long, comet); woblery Rapala Shad Rap oraz Salmo Perch no i w zasadzie… to tyle. Są to przynęty uniwersalne, które z chęcią zaatakuje wymiarowy 50-tak, ale, którym nie podaruje też gruba 90-tak. Na początku drogi łowcy szczupaków nie warto jest inwestować masy pieniędzy w setki przynęt. Będziecie łowić o wiele więcej, jeśli dobrze opanujecie posługiwanie się sprawdzonymi klasykami.

Savage Gear Cannibal - zawsze warto mieć w pudełku.

Miejsca połowu. Podczas pierwszych wypraw nad jeziora pytanie gdzie łowić będzie zaprzątało Was naprawdę mocno, dlatego też postaram się trochę uprościć proces wyboru dobrej szczupakowej miejscówki. Szczupak lubi miejsca, w których może się schować i czatować na swoje ofiary, dodatkowo oczywiście szuka miejsc, w których te ofiary występują. Kryjówkami może być linia trzcin, zwalone do wody drzewo, kępy roślinności wodnej czy klasyczne podwodne łąki, tam kryją się ryby. Dlatego też szukając miejsc dużą uwagę musicie zwrócić na ilość „zielska” oraz charakterystykę brzegu. Jeśli brzeg jeziora jest płaski to również dno będzie opadało powoli i łagodnie, często będzie również mocno zarośnięte. Jeśli brzeg opada stromo, tworząc skarpy jest wielce prawdopodobne, że również podobny stromy stok znajduje się pod lustrem wody. Jeśli w pasie trzcin napotkamy naturalną żwirowo-kamienistą przerwę to taka przerwa może istnieć również w roślinności zanurzonej.

Przerwa w trzcinowisku to pewne miejsce na zębatego.

Pomost daje dużo dodatkowych możliwości.

Brzeg jeziora daje nam bardzo wiele informacji na temat tego, co dzieje się pod wodą i nie wolno ich lekceważyć. Oprócz tego, że szukając szczupakowej miejscówki powinniśmy zwracać uwagę na to, co dzieje się na brzegu musimy też patrzeć na wodę i uczyć się rozpoznawania tego, co kryje się pod powierzchnią. Szukając szczupaków z brzegu nie możecie pomijać miejsc gdzie spławia się drobnica, miejsc, w których widać ataki nawet niedużych drapieżników, zwalonych do wody drzew, pomostów wędkarskich, przerw w trzcinowiskach, płytkich zarośniętych blatów i zatok oraz miejsc, w których widujecie spławikowców ( w nęconych metach prawie zawsze kręcą się drapieżniki). Na łowy wybierajcie też często nawietrzną stronę jeziora gdyż fala powoduje ruch wody, który wypłukuje z dna drobne organizmy, co przyciąga drobnicę, a co to oznacza chyba tłumaczyć nie trzeba. Wszystkie te miejsce to naturalne szczupacze stołówki, w których prawdopodobieństwo złowienia ryby jest bardzo wysokie. Gdy zaczynamy łowić szczupaki nie biegajmy brzegiem jeziora o wiele lepsze efekty osiągniemy typując według zasad przytoczonych wyżej odcinek brzegu, na którym spędzimy cały dzień, niech będzie to 5 miejscówek, które obłowimy na 100% a nie 30 met, w których oddamy po dwa rzuty.

Nudna plaża? Kępa trzciny musi kryć szczuapaka!

Technika łowienia. Szczupaka cechuje niebywały pragmatyzm dlatego też drapieżnik ten stara się polować tak by wymagało to jak najmniej wysiłku. W związku z czym bardzo często wybiera ofiary, które jest w stanie zjeść przy jak najmniejszym wydatku energetycznym, nie goni swojej zdobyczy a atakuje z ukrycia, agresywnie i skutecznie. Dlatego też szukając szczupaków powinniśmy starać się naśladować rybę, która jest łatwą ofiarą. Kluczowe jest prowadzenie przynęty. Na początku powinniśmy nauczyć się prowadzić wabik możliwie wolno. W tym celu przeciągamy przynętę po płytkiej wodzie i obserwujemy jej zachowanie tak by znaleźć najwolniejsze tempo, przy którym wabik pracuje. Jest to bardzo proste i bardzo dobrze działa na szczupaki. Wolne, dostojne wręcz przeciąganie przynęty nad dnem. Jeśli nasza miejscówka obfituje w zaczepy prowadzimy przynętę nieco szybciej tak by przemieszczała się w pół wody.

Gdy opanujemy już wolne prowadzenie przynęty możemy próbować bardzo skutecznego na szczupaki opadu, czyli prowadząc wabik w średnim tempie, co jakiś czas przerywamy zwijanie na sekundę, dwie, przynęta wtedy opada swobodnie, co bardzo często skutkuje braniem albo, gdy przynęta opada albo, gdy rusza na nowo. To, co ważne to sposób obławiania miejscówki. Łowimy tak zwanym wachlarzem, czyli obławianie miejscówki rozpoczynamy od rzutów równoległych do brzegu, stopniowo przechodząc do rzucania w kierunku środa jeziora i kończąc po drugie stronie mety rzutami równoległymi. W jednym miejscu dobrze jest sprawdzić więcej niż jeden wabik bywa bowiem dość często, że szczupak potrafi uderzyć nawet po godzinie obławiania miejscówki w chwili gdy dobierzemy wabik, który mu zasmakuje.

Łowienie szczupaków to pasjonujące zajęcie, które potrafi dać nam wiele satysfakcji oraz silnych emocji. Gdy zaczynacie przygodę z „zębatymi” starajcie się zbierać jak najwięcej informacji i obserwować przyrodę oraz wyciągać wnioski. Jeśli zaczniecie regularnie łowić wymiarowe ryby z brzegu to po pewnym czasie spacery z wędką przestaną Wam wystarczać i poszukacie nowych możliwości jakie daje łowienie z łodzi, ale to już temat na drugą część opowieści.